အေတာင္ပံေလး စေပါက္တဲ့ေန႔က
ကြ်န္ေတာ္တအား ေပ်ာ္တာပဲ ေမေမ
ေလထဲကို၀ဲပ်ံ သြားၿပီး
ေလာကႀကီးကို ငုံ႔ၾကည့္ရတာ
အရာရာဟာ ဆန္းၾကယ္လွပစြာ
တစ္ခ်ိဳ႕ လင္းယုန္ႀကီးေတြက
ခန္႔ခန္႔ ညားညားနဲ႔ ၀ဲပ်ံေနတာ
သူတို႔လို အျမင့္မွာပ်ံဖို႔ဆို
ကြ်န္ေတာ္ ႁကိုးစားရဦးမယ္ ေမေမ
သူတို႔ ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိမ့္လို႔
အသိအမွတ္ ႃပုခဲ့ရင္ေတာင္
ကြ်န္ေတာ္က ၀မ္းသာမဆုံး
ေပ်ာ္ပါတယ္ ေမေမ
ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္မွန္း
သိလိုက္ရေတာ့
သူတို႔က လက္တဲြေခၚၾကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကမ ၻာႀကီးအေၾကာင္း
ေလာကသုံးပါးအေၾကာင္း
ဆစ္ဂမန္ဖရုိက္ အေၾကာင္း
ပဲရစ္ဟီတန္ အေၾကာင္း
ေနာက္ဆုံးေပၚနည္းပညာ အေၾကာင္း
ဗင္ဂုိးရဲ႕ နားရြက္တစ္ဖက္အေၾကာင္း
ငရဲဘုံ အေၾကာင္း
သံသရာ မေၾကာက္တဲ့ ပန္းပြင့္ေတြအေၾကာင္း
မရိုးႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းေတြေဆြးေႏြးၾကတယ္
ေကာင္းကင္ႀကီးက လြတ္ လပ္ ပြင့္ လင္း
စိတ္ရွိသေလာက္ ပ်ံႏိုင္တယ္
ယုံၾကည္ခ်က္ေတာ့ လိုတာေပါ႔
ဒါေပမယ့္သူတို႔ မႁကိုက္ဘူး ေမေမ
အေမွာင္ထဲက မ်က္လုံးေတြ
အခြင့္သာတာ နဲ႔ မုန္တိုင္းဆင္ဖို႔
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။
အေတာင္ပံ ေလးေပါက္တဲ့ ေန႔က
ကြ်န္ေတာ္ပ်ံတက္ လိုက္ေတာ့
ေကာင္းကင္ႀကီးက အက်ယ္ႀကီး
ကြ်န္ေတာ္မသိတာေတြက လည္းအမ်ားႀကီး
ကြ်န္ေတာ္သိတဲ့ ေနရာမွာပဲ
ရပ္မေနခ်င္ဘူး ေမေမ
ဘ၀ဟာ တစ္ခုတစ္ခုကိုသိဖို႔
အသက္ရွင္ေနရတာ မဟုတ္လား
အဲဒါေၾကာင့္
ကြ်န္ေတာ္ဆက္ပ်ံသန္းေနတာ
အေတာင္ပံ ေလးေပါက္တဲ့
ေန႔ကတည္းေပါ႔ ေမေမ ။
(ဘေလာ့ဆိုတာကို သိၿပီး စတင္ေရးျဖစ္ေသာ ေန႔သို႔ အမွတ္တရ)
အေတာင္ပံေလး ေပါက္တဲ့ေန႕
18 August 2008အေၾကာင္းအရာတူ...... ကဗ်ာ, ကြ်န္ေတာ္ေရးတဲ့ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 ေယာက္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့သည္:
ကိုဖားၾကီး ေရ အေရးအသားေတြအရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်
ေဟာ့ဒီက်ယ္ေျပာတဲ့ ေကာင္ကင္ၾကီးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ အေတာင္ပံတစ္စံုပဲ ပိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။
ကိုဖားႀကီးေရ မိုက္တယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတူတူပ်ံသန္းေနသမွ် တစ္ေယာက္ေတာင္ပံတစ္ေယာက္ယွက္လို ့ေပါ့ ပ်ံသန္းႀကရေအာင္ဗ်ာ ေကာင္းတယ္ကဗ်ာေလး :)
Post a Comment