ၿမိဳ႕ေလးသို႔ လြမ္းခ်င္း

28 December 2008

ေတာင္ေတြ ျမင့္ျမင့္မားမား
တိမ္ေရာင္စုံေတြ ဖူးပြင့္ေနလိုက္တာ
အခိုးအေငြ႔ေတြနဲ႔ ေမ်ာေနရသလို
ႃမို႔ကေလး
ေနေရာင္ေတြ ျဖာေနပုံကိုက
တျခားေနရာထက္ ပိုလွေနခဲ့...

ကြင္းျပင္တျပန္႔တေျပာ
ဟုိး ေတာင္ဘက္မွာ
႐ုိးမေတာနဲ႔
ေကြ႔ေကာက္ေကာက္ စမ္းေခ်ာင္းေလးက
ႃမို႔ေလးရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲကို ျဖတ္သန္းသြား။

ဒီမွာ ဘာအပူအပင္မွမရွိ
စနစ္တက် စီးေမ်ာေနတာ
ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ။
အေမ့အိမ္နဲ႔
ယာေတာနဲ႔
ႃမုိ႔မေစ်းနဲ႔
ဘူတာ႐ုံနဲ႔
သနပ္ခါးပန္းေတြနဲ႔
သတိရတိုင္း
အိမ္မက္ထဲက ငါလန္႔ႏိုးတယ္။

အသက္႐ူလို႔ မ၀ခဲ့
တစ္ခါတစ္ေလ
အဖ်ားက ၁၀၅
ေဟာ့ဒီ ႃမို႔ျပေတာအုပ္ထဲမွာ
မ်က္ႏွာဖုံးေတြ နဲ႔ငါ စကားေျပာေနတယ္.....။

မီးခိုးနံ႔၊ ေညွာ္န႔ံ၊ ကားေအ့ေဇာန႔ံ
မသူေတာ္ေတြရဲ႕ အနံ႔
ညဥ္႔ငွက္ေတြရဲ႕ အနံ႔
မေတာ္ေလာဘေတြရဲ႕ အန႔ံ
အႆျပာရန႔ံ
ရန႔ံေပါင္းစုံ ဖုံးလႊမ္းမြန္းက်ပ္
ၿမိဳ႕ျပက ငါ႔အခန္းေလး
ဒါဏ္ရာေတြနဲ႔ ေပက်ံေနရွာတုန္း...။

မနက္ျဖန္ဆိုတာ ေနထြက္မယ့္
ေနာက္တစ္ေန႔ ...
ပုံစံခြက္မဟုတ္ေပမယ့္
စီးဆင္းရာ ရွာမေတြ႔ေသးတဲ႔
ျမစ္တစ္စင္း ဟာငါပါ....
စိတ္ကိုႀကိတ္မွိတ္လို႔
နီယြန္မီးေရာင္ ညထဲမွာ
အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့
ၾကယ္ေရာင္ေတြ မလင္းတဲ့အဲ့ဒီညမွာ
ငါ....
အိမ္ကို တစ္ေခါက္ ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္....။

ထြက္ၿပီးသားဆင္စြယ္ ျပန္၀င္ခ်င္၀င္တယ္

21 December 2008

ကြ်န္ေတာ္ တက္ခဲ့တဲ့ ေကာလိပ္ သို႔မဟုတ္ တကၠသိုလ္ကေန သတင္းဆန္းေလး တစ္ခုၾကားခဲ့ရလို႔ ေျပာျပပါမယ္။ ေကာလိပ္နာမည္လား အရင္တုန္းကေတာ့ GTC ေမွာ္ဘီတဲ့ အခုေတာ့ နည္းပညာတကၠသိုလ္ (ေမွာ္ဘီ) လို႔ေျပာင္းလိုက္ပါၿပီ...။ တကၠသိုလ္ တစ္ခုရဲ႕ အဆင့္ မွီမမွီကေတာ့ ကိုယ္တိုင္သြားၾကည့္ၿပီး ဆုံးျဖတ ္ၾကေပါ႔ဗ်ာ....။ အဲ့ဒီလို တကၠသိုလ္ ျဖစ္လိုက္ ေကာလိပ္ျဖစ္လိုက္ ေက်ာင္းႀကီးမွာ ကြ်န္ေတာ္ ေျခာက္ႏွစ္တိတိ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ပါတယ္( တစ္ႏွစ္က က်လို႔ :) ) ...။

ဒီအေတာအတြင္းမွာ ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့မယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔အၿမဲရင္ခုန္ခဲ့ရပါတယ္....။ ကိုယ္ေျဖ ထားတဲ့ ရလာဒ္ကလည္းအၿမဲလိုလို တစ္ဘာသာ ေလာက္ကေတာ့ စည္းေပၚမွာ ေရာက္ေနတတ္တာ ကိုး...။ ေအာင္စာရင္းထြက္ရင္ ျဖစ္တတ္တာက စာေတာ္တယ္လို႔ အမ်ားက သတ္မွတ္ထားတဲ့ သူေတြလည္း က်တဲ့သူက်၊ B.Tech မပါ၊ BE မပါ နဲ႔ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။ အရင္တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကေတာ့ EC ေမဂ်ာက ROLL ထိပ္ပိုင္းတစ္ေယာက္ ေအာင္စာရင္းမွာ မပါလာပါဘူး...။ သူကလည္း အပိုင္ေျဖႏိုင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္
ဆိုေတာ့ အထက္ကို တက္ၾကည့္တဲ့အခါ Code ေျဖတဲ့ေနရာလိုသြားလို႔ပါဆိုၿပီး ေအာင္စာရင္း ျပန္ထုတ္ ေပးပါတယ္..။ သူ႔အေျဖလႊာစာရြက္ကို သူမ်ားက အႀကံအဖန္လုပ္ၿပီး လဲတာလို႔လည္း ျမန္မာျပည္ ထုံးစံအရ ၾကားခဲ့ရပါတယ္..။ ထားေတာ့... ဒါေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ေရေရရာရာမသိဘူး ဆိုေတာ့...။ ေၾသာ္ ဒီလိုလည္း ျဖစ္တတ္တယ္ဟဆိုၿပီး မွတ္ခ်က္ေတာ့ ခ်ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အခု ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္က အတန္းစုံ၊ ေမဂ်ာစုံက ေအာင္စာရင္းေတြထြက္ပါတယ္...။ ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းက်တဲ့သူက်၊ ေအာင္တဲ့သူေအာင္၊ GTI နဲ႔ နားသူနား B.Tech နဲ႔တစ္ခန္းရပ္သူရပ္နဲ႔ေပါ႔..။ ဒီအထိလည္း မဆန္းပါဘူးဆိုေပမယ့္ကြ်န္ေတာ္တို႔ Civil ေမဂ်ာက ကေလးေတြက တစ္ဆယ့္ေျခာက္ေယာက္ ေလာက္ က်တဲ့အထဲမွာ Roll ထိပ္ပိုင္းက သူေတြ ေလးငါး၊ေျခာက္ေယာက္ မကပါေနေတာ့ သူတို႔လည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ေျပာလာၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းကဒီလိုပါ... ေက်ာင္းကေမဂ်ာေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ Civil ေမဂ်ာက အတြက္အခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေမးတဲ့ပုစၧာေတြက ကိုယ္ရမရ
ဆိုတာ အခန္းျပင္ထြက္တာနဲ႔ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါၿပီ..။ ေျပာရရင္ အမွတ္ျပည့္မျပည့္ေတာင္ တြက္ယူလို႔ရပါတယ္..။ ဒီေတာ့ကေလးေတြကလည္း အျပည့္အ၀ အပိုင္ေျဖထားပါလ်က္နဲ႔ ဒီလိုျဖစ္ရေလျခင္းဆိုၿပီး ငိုယိုတိုင္တန္း ၾကေတာ့ အားလုံးစုၿပီးအထက္ကို တင္ျပတဲ့ အခါ ထုံးစံအတိုင္း Code ျဖည္တာ လိုသြားပါတယ္ ဆိုပဲ..။ အဲ့ဒါနဲ႔ အထက္ကဘာလုပ္ေပးလဲ ဆိုေတာ့ အားလုံးေအာင္ေစသတည္း ဆိုၿပီး ဘဘႀကီးရဲ႕ တန္ခိုးနဲ႔ ေအာင္စာရင္း ေနာက္တစ္ေစာင္ျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ Civil ေမဂ်ာ BE တန္းက၁၀၀ % ေအာင္ခ်က္ရသြားပါတယ္..။ ကေလးေတြနဲ႔ မိဘေတြလည္း ၿပဳံးေပ်ာ္သြားႏိုင္တာ မုဒိတာ ပြားစရာပါပဲ...။

ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားလို႔မရတာက ကမ ၻာေပၚက တကၠသိုလ္လို႔အမည္ခံထားတဲ့ေက်ာင္းေတြမွာ ဒါမ်ိဳးအျဖစ္မ်ားရွိမလားဆိုတာ သိခ်င္တာပါ...။ ခိုင္လုံတယ္လို႔ယူဆရမယ့္ ၾကားရတဲ့ သတင္းကေတာ့ ဘဘႀကီးက အေသးအဖြဲကအစသူပဲေျပာခ်င္၊ဆိုခ်င္ လုပ္ကိုင္ခ်င္ ေနတာတဲ့..။ အေျဖလႊာေတြကိုလည္း သူစစ္ ဆိုတဲ့အခ်ိန္က်မွ စစ္ ခိုင္းပါတယ္...။ ၿပီးေတာ့ ေမ့ေနၿပီးမွ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ဖို႔နီးလာေတာ့ ေအာင္စာရင္း ထုတ္ရမယ္ Code ျဖည္ Code ျဖည္ဆိုၿပီးလုပ္ပါတယ္ဆိုပဲ...။ ျဖည္ရမယ့္ ရက္ကလည္း ႏွစ္ရက္ပဲ အခ်ိန္ ရလိုက္တယ္တဲ့..။ အဲ့ဒီ ႏွစ္ရက္ အတြင္းမွာ ျမန္မာတစ္ျပည္လုံးက ေက်ာင္းေပါင္း ၃၃ လား ၃၄ လား ကြ်န္ေတာ္
လည္း မမွတ္မိဘူး .. အဲ့ဒီေက်ာင္းေတြအားလုံးကို ၀န္ထမ္းေတြခမ်ာ အၿပီးျဖည္ရတာပါ...။ ဘဘႀကီးက ရာဇမာန္လည္း ႀကီးတာကိုး..။ အဲ့ဒီေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြခမ်ာ အကုန္ေအာင္ရင္လည္း မေကာင္း ... ၿပီးသင့္ တာေတြကလည္း မၿပီးေသးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ေနာက္ေျပာင္က်သလို ေခါင္း၊ပန္း လွန္ၿပီး ေအာင္မေအာင္ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကလားမသိ...။ တကယ္က်တဲ့သူေတြက ကိစၥမရွိေပမယ့္... စာေတာ္ႀကိဳးစားၿပီး ေျဖႏိုင္တဲ့ ကေလးေတြနဲ႔မိဘေတြကေတာ့ တစ္ႏွစ္ေတာ့ သြားျပန္ၿပီဟဲ့ ဆိုၿပီး စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ၾကရပါတယ္...။ ျပန္အေအာင္ေပးလိုက္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ႔လို႔ ဆိုေပမယ့္ ဒီကိစၥမ်ိဳးဆိုတာ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ထင္တာပဲ..။ ဒါေပမယ့္ ဒီမွာက မျဖစ္သင့္တာေတြကလည္း အၿမဲျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့... ဒါေပမယ့္
ေပါ႔ေလ... ဒါေပမယ့္ေပါ႔ ... ဟဲ... ဟဲ..။

ကဲ ဘိုးေတာ္တို႔၊ အဘတို႔ ေရ ပညာေရးျဖင့္ ေခတ္မွီဖြံ႔ၿဖိဳးေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္၊ ပညာတတ္ေလးေတြ ထြန္းေတာ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း စာမ်က္ႏွာေတြ၊ မီဒီယာေတြေပၚမွာ အသံေကာင္း ဟစ္ေနရုံမကပဲ.. ဒါမ်ိဳးေလးေတြ လည္းသတိထားေပးၾကပါလို႔အျပဳသေဘာနဲ႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ...။ က်န္တာေတာ့မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး... သား သား အဲေလ ဖား ဖား ေၾကာက္ေၾကာက္....။

Cheers !

9 December 2008

ေက်ာင္းၿပီးတာက တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ...။ ဟိုသြားမယ္ ဒီသြားမယ္ ဆိုၿပီး သင္တန္းေတြတက္ေသာ္လည္း အခုထက္ထိ ဘယ္ႏိုင္ငံမွ မေရာက္ေသး ....။ တစ္ေန႔ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က survey အလုပ္တစ္ခုရွိတယ္ လုပ္မလားဟု ေမးသည္။ လခက နည္းလြန္းေသာ္လည္း အေတြ႔အႀကဳံက အဓိကျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လုပ္မည္ဟု ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက သူတို႔ေခၚတဲ့ အခ်ိန္အလုပ္စ၀င္ၾကမည္ဟု ေျပာေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ခဲ့ၾကသည္။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အလုပ္ ၀င္ဖို႔ေခၚေတာ့သည္။ ေခၚမွာေပါ႔.... သူ႔အေဖက ေျပာေပးတာကိုး... ။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း အေဖေကာင္းမူ႔ျဖင့္ အလုပ္တစ္ခုေတာ့ ရေလၿပီ။ ၿပီးေတာ့ survey လုပ္ငန္းဆိုတာက အမ်ားစုလုပ္ေနၾကေသာ အလုပ္မဟုတ္သည့္အျပင္ သင္တန္းေတြဘာေတြလည္း သီးသန္႔မရွိ..။ အျခား structure ေတြဘာေတြကေတာ့ သင္တန္းေတြရွိသည္။

အလုပ္က နယ္ကိုအခ်ိန္မေရြးထြက္ေနရမည္ဟု ေျပာသည္။ နယ္ကိုထြက္ရမည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ ထုံးစံအတိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆုံကာ ႏႈတ္ဆက္ပြဲလုပ္ၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဒီလုိမ်ိဳး...ျဖစ္သည္။ အၿမဲမဟုတ္ ေသာ္လည္း ေသာက္စရာ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွာတတ္ၾကသည္။ ေသာက္ပြဲၿပီးခါနီး ၾကေတာ့ ေနာက္ဆုံးတစ္ခြက္ကို ခ်ီးယားစ္က လုပ္ကာ သိမ္းၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ တိုင္ေပးလိုက္တဲ့ ဆုေတာင္းသံကို ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်သြားသည္။ သူလည္း သူ႔သူငယ္ခ်င္း DSA ကေကာင္ေတြဆီက ၾကားတာလို႔ေျပာပါသည္။ ဟိုဘိုးေတာ္ေလးေတြက ဘယ္ကၾကားလာတာလား ထြင္လိုက္တာလားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္းမသိ....။ ဆုေတာင္းပုံက ဒီလိုပါ...။

ေနာင္ဘ၀ကို အေမရိကန္စစ္သား
ကိုရီးယား ေယာက်ာၤး
ျမန္မာလူႀကီးသား ျဖစ္ပါေစ...

တဲ့။ ဟုတ္တာေပါ့ေလ... ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္၊ရုပ္ရည္ရူပကာနဲ႔ ပါ၀ါေလးက ပါရွိေနေတာ့ သေကာင့္သားေတြချမာလိုခ်င္ၾကမွာေပါ႔....။
ဒါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေတြးမိၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ သူ႔ဆုေတာင္းအား ေလးေၾကာင္းျပည့္ေအာင္ ေနာက္ထပ္တစ္ေၾကာင္း ထပ္ထည့္လ်င္ ပိုၿပီးေတာ့ ၿပီးျပည့္စုံသြားမည္ အႀကံျပဳၾကကာ ေနာက္ထပ္တစ္ေၾကာင္း ထပ္မံျဖည့္စြက္လိုက္သည္...။

ေနာင္ဘ၀ကို အေမရိကန္စစ္သား
အဂၤလန္ေဘာလုံး သမား
ကိုရီးယား ေယာက်ာၤး
ျမန္မာလူႀကီးသား ျဖစ္ပါေစ...

ကဲ... ဘယ္ေလာက္ျပည့္စုံသြားၿပီလဲ...။ ဒီပို႔စ္ကို ဖတ္တဲ့ ေယာက်ာၤးေလးေတြလည္း ခ်ီးယားစ္လုပ္ခ်င္ၾကလား.....။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ တစ္ခြက္ေလာက္....။

Cheers !

(မွတ္ခ်က္.... မိန္းကေလးမ်ားလည္း ေနာင္ဘ၀ ေယာက်ာၤးေလးျဖစ္လ်င္ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္ေစရန္ ဆုေတာင္း ႏိုင္ပါသည္)

ဒီဇင္ဘာ အက္ေဆး

3 December 2008

ျမဴေတြေ၀ေနတဲ့ ရန္ကုန္မနက္ခင္း

နာဂစ္ ၀င္ေမႊသြားေသာ ရန္ကုန္တြင္ ဒီႏွစ္ေဆာင္းက ၀င္ေနက်ပုံမွန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေအးတာကေတာ့ ေနာက္က်သည္။ထိုအေၾကာင္းသည္ ရာသီဥတု ေဖါက္ျပန္မူ႔ေၾကာင့္ ဟုတ္မဟုတ္ကို ကြ်န္ေတာ္ မသိ ေသာ္လည္း ႏို၀င္ဘာလတြင္ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္မွ်သာ ေအးကာ လကုန္ခါနီးႏွင့္ ဒီဇင္ဘာ ေရာက္ေသာအခါမွ ေဆာင္းေရာက္ၿပီဟု ပီပီျပင္ျပင္ေျပာဆိုႏိုင္ေလသည္။ အေအးေနာက္က်ျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ေရာင္းရမည္ဟု အားခဲထားေသာ အေႏြးထည္မ်ား ဆိုင္ေပၚတြင္ ၾကာရွည္စြာ
ေနလိုက္ၾကရေလသည္။ ေဆာင္းေရာက္မည္ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကေသာ ျမန္မာျပည္မွ ရက္ပ္ပါမ်ားကေတာ့ ႏို၀င္ဘာလ ဆန္းမွစတင္ကာ ေခါင္းစြပ္အေႏြးထည္မ်ား၀တ္ဆင္ လမ္းသလားလာၾကသည္။ ဒီဇင္ဘာ လတြင္ေတာ့ ေဆာင္းသည္ ပိုမိုေအးလာသည္။

ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူမ်ားက အပန္းေျဖခရီးမ်ားထြက္ၾကေသာ္လည္း မတတ္ႏိုင္သူမ်ားကေတာ့ မိမိတို႔ အိမ္တြင္သာ ေန၍ အေအးဒဏ္ကို အံတုေနၾကသည္။ ဆရာၿငိမ္းေအးအိမ္ကေတာ့ ကမ ၻာေပၚမွာ အေႏြးထည္မလုံေလာက္တဲ့ အေအးပိုင္း ေဒသသားေတြ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲလို႔ စစ္တမ္းေကာက္ယူဖို႔ ဘယ္သူမွစိတ္ကူးမေပၚဖူးေသးဘူးနဲ႔တူတယ္ဟု သူ႔ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ထဲမွာ ေရးဖူးသည္။ ထိုအျမင္ကို ကြ်န္ေတာ္သေဘာက်ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ခဲ့ဖူးေသာ အေအးပိုင္းေဒသမွ ကေလးငယ္တစ္ခ်ဳိ႕ အေႏြးထည္မလုံေလာက္သည္ကို ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ျမင္ဖူးပါသည္။ ကေလးငယ္မ်ားမွမဟုတ္ လူႀကီးမ်ားသည္
ပင္ အေႏြးထည္မလုံေလာက္ေသာေၾကာင့္ မီးပုံမ်ားဖြဲ႔ကာ မီးလႈံ၍ အေႏြးဓါတ္ယူၾကပါသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေဆာင္းသည္အေႏြးထည္မရွိသူမ်ားအား မီးလႈံခြင့္ေတာ့ ေပးထားမည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါသည္။ မီးလႈံခြင့္ပင္ မရွိေသာသူမ်ားလည္း ရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႔သည္လည္း သူတို႔နည္းသူတို႔ဟန္ျဖင့္ အေအး သက္သာ ေစရန္ ႀကံဖန္ၾကေပလိမ့္မည္။

ေအးတယ္ဆိုတာ ပူတာထက္အမ်ားႀကီးေကာင္းတယ္ဟု ဆိုသူမ်ားအား ေတာင္၀င္ရိုးစြန္းတြင္ သြားေရာက္ ေနထိုင္ၾကရန္ ကြ်န္ေတာ္အႀကံျပဳလိုပါသည္။ ဘယ္အရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြန္အကြ်ံျဖစ္ျခင္းသည္ မေကာင္းေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔အသိဥာဏ္မ်ားက ေယဘူယ်လက္ခံထားၾကေပသည္။ ေႏြရာသီတြင္ ပူလြန္းေသာေၾကာင့္ ေနကိုက်ိန္ဆဲတတ္ၾကေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ေဆာင္းမနက္တြင္ေတာ့ ေနျခည္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကို ေမွ်ာ္လင့္တတ္ ၾက၏ ။ ထူထဲေသာ ျမဴမ်ားအား ထိုးထြက္ေနရေသာ ေနေရာင္မွအေႏြးဓါတ္ကို ခံစားရျခင္းသည္လည္း သဘာ၀တရားထံမွရေသာ လက္ေဆာင္မြန္တစ္ခုျဖစ္ေပသည္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ရန္ကုန္ေဆာင္းကေတာ့ ေနလို႔ေကာင္းရုံမွ်သာ ေအးပါသည္ဟု ရန္ကုန္သားျဖစ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္ကဆိုခ်င္ပါသည္။ နည္းနည္းေအးမည္ဟု ဆိုသည္ႏွင့္ အင္းလ်ားကန္တြင္ အေႏြးထည္ လွလွ ေလးမ်ား ၀တ္ဆင္ထားေသာလမ္းေလွ်ာက္သူမ်ား စည္ကားလာသည္။ ယခုဒီဇင္ဘာလတြင္ ပိုမိုအစည္ကား ဆုံးျဖစ္ကာ တက္ႁကြလန္းဆန္းေနေသာရန္ကုန္ေဆာင္း ပန္းခ်ီကားအား အင္းလ်ားကန္ေဘာင္တြင္ ထင္ရွားစြာေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေပသည္။ လမ္းေလွ်ာက္သူမ်ားထဲတြင္က်န္းမာေရးအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္သူမ်ားသာမက ဖက္ရွင္ျပရန္အတြက္ လမ္းေလွ်ာက္သူလူငယ္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေပသည္။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း အခ်ိဳ႕ဆို ေဆာင္းမနက္ခင္းလမ္းေလွ်ာက္ရန္အတြက္ သီးသန္႔အ၀တ္အစားမ်ားပင္ ၀ယ္ၾကေလသည္။ မနက္ခင္း လမ္းေလွ်ာက္မည္ဆိုလ်င္ အားကစားဖိနပ္ေလးလည္း ၀တ္မွရႈွိးက်မည္ဟု အမ်ားစုကယူဆၾကသည္။ ၀ယ္ႏိုင္သူမ်ားက Addidas၊ Niki အစရွိေသာ ဖိနပ္မ်ားႏွင့္ မတတ္ႏိုင္သူပင္လ်င္ စက္မူ႔(၁) ကထုတ္ေသာ ကင္းဘတ္ဖိနပ္အျဖဴမ်ားေတာ့ ၀တ္ဆင္တတ္ၾကသည္။ ၾကည့္တတ္မယ္ဆိုပါက အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ ႀကီးသည္လည္း ေဆာင္းရာသီဖက္ရွင္က်င္းပရာCatwalk ေလွ်ာက္လမ္းႀကီးျဖစ္ေနေလသည္။ ကန္ေဘာင္တြင္ လမ္းေလွ်ာက္ၾကေသာ ေကာင္မေလးမ်ား အလြန္လွၾကပါေပသည္။

ေဆာင္းသည္ စိတ္ကူးယဥ္တတ္သူမ်ားအတြက္လည္း စိတ္ကူးဥာဏ္ကြန္႔ျမဴးရာအခ်ိန္သမယ ျဖစ္ေပသည္။ ကြ်န္ေတာ္သိေသာသီခ်င္းေရးဆရာ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေဆာင္းအေၾကာင္းသီခ်င္းေရးရန္ မနက္ဖက္ ေစာေစာထက လမ္းေလွ်ာက္သည္ဟုဆိုသည္။ ေဆာင္းအေၾကာင္း၊ ႏွင္းအေၾကာင္း ေရးဖြဲ႔ၾကေသာ သီခ်င္းမ်ားသည္ လည္း ဒီဇင္ဘာတြင္ နားေထာင္၍ ပိုေကာင္းေနသည္။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္သည္လည္း ေဆာင္းမနက္အတြက္ ေကာင္းမြန္ေသာ အေဖၚျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကေသာ္လည္း ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ႀကိဳက္ျခင္းမရွိေသာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္မူ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းတစ္ခြက္က ပိုမိုသင့္ေလ်ာ္သည္ဟုထင္သည္။
မနက္ဖက္ထေျပးၿပီး အိမ္အျပန္တြင္ လမ္းမွာေတြ႔ေသာ ေခါင္းထုိးသည္ထံမွ ဆီထမင္းႏွင့္ ေရေႏြးၾကမ္းသည္ ကြ်န္ေတာ္ႏွစ္သက္ေသာ ေဆာင္းဓေလ့တစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ အိမ္မွ ငါးရ႔ံေျခာက္ဖုတ္၊ ဆတ္သားေျခာက္ဖုတ္ အစရွိသည္တို႔ႏွင့္သာတြဲစားလိုက္ပါက ပိုမိုျပည့္စုံေသာေဆာင္းတြင္း မနက္စာ ျဖစ္သြားတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အေမက မနက္ေစာေစာထကာဆီထမင္းထိုး ေပးတတ္သည္။ ႏွမ္းေထာင္းမ်ားမ်ား၊ ဆီသန္႔သန္႔၊ ငါးေျခာက္ဖုတ္ သို႔မဟုတ္ ဆတ္သားေျခာက္ဖုတ္ႏွင့္အေမစီစဥ္ေပးေသာ ဆီထမင္းအား စားရလ်င္ ကြ်န္ေတာ္သည္ ထိုမနက္စာအား မည္သည့္နတ္သုဒၶါႏွင့္မွ မလဲဟု အခိုင္အမာ ဆုိ၀ံ့ပါ၏ ။

ရန္ကုန္မွ ခရီးထြက္သူအမ်ားစုသည္ ရန္ကုန္တြင္ေအးေသာ္လည္း ပို၍ေအးေသာ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားသို႔ ခရီးထြက္ၾကျခင္းမွာ စဥ္းစားၾကည့္လ်င္ဆန္းၾကယ္သည္။ က်ိဳက္ထီးရိုးသည္ ပိုမိုေအးေသာ္လည္း ေတာအရိပ္ ေတာင္အရိပ္က သာယာသည္။ ရန္ကုန္မွေန၍ ခရီးလမ္းကလည္း နီးသည္။ သို႔ေသာ္ က်ိဳက္ထီးရိုး မေရာက္ဖူးေသာ ရန္ကုန္သားအမ်ားအျပား ရွိေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္သိပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အားလည္း ေဆာင္းတြင္းတြင္ မည္သည့္ေနရာသို႔ခရီးထြက္လိုပါသနည္းဟုေမးပါက က်ိဳက္ထီးရိုးဟုပင္ေျဖေပလိမ့္မည္။ ရန္ကုန္ႏွင့္နီးေသာေၾကာင့္ လမ္းစရိတ္ကလည္း သင့္ေလ်ာ္သည္။ ၿပီးေတာ့ က်ိဳက္ထီးရိုးမွ ေဆာင္းမနက္ ခင္းမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္ပါသည္။ ရင္ျပင္ေတာ္ ေတာင္ေစာင္းေပၚရွိ ခုံတန္းေပၚတြင္ ထိုင္ကာ အေ၀းတစ္ေနရာသို႔ စိတ္ကူးမ်ားရြက္လြင့္ေနရျခင္းကို ကြ်န္ေတာ္ၾကည္ႏႈးပါသည္။ လတ္ဆတ္ေသာ
ေလအား ရႈသြင္းရင္း မလတ္ဆတ္ေသာ နီကိုတင္းမ်ားအား အဆုတ္ထဲျဖည့္သြင္းကာ အေတြးထဲေျမာ ေနရျခင္းျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ ပိတီတစ္ခု ရရွိတတ္ပါသည္။

ဒီဇင္ဘာက ေနလို႔ထုိင္လို႔၊ အိပ္လို႔ေကာင္းတယ္ဗ်ာဟု ဆိုက္ေဘးရီးယားသား တစ္ေယာက္အားသြားေျပာပါက စိတ္ဆိုးေကာင္း ဆိုးမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ရန္ကုန္သားျဖစ္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္အားလာေျပာပါမူ ဟုတ္ပါေပ သည္ဟု ေထာက္ခံမိေပမည္။ဒီဇင္ဘာသည္ ေအးခ်မ္းျခင္းနိမိတ္ပုံမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနပါသည္။ ေနရထိုင္ရတာ သက္ေတာင့္သက္သာရွိေသာေၾကာင့္ ရန္ကုန္သူ၊ ရန္ကုန္သားမ်ား လန္းဆန္းေနၾကသည္။ ဒီဇင္ဘာဟု အမွတ္ရေစေသာ အခ်က္မွာ ေရွာ့ပင္းေမာမ်ား စတိုးဆိုင္ႀကီးမ်ား တြင္ ခရစ္စမတ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ပစၥည္းမ်ား အနီေရာင္လႊမ္းကာ ခင္းက်င္းေရာင္းခ်ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏွစ္ကူး၊ ကရင္ႏွစ္ကူး၊ ရွမ္းႏွစ္ကူး၊ ယုတ္စြအဆုံး တရုတ္ႏွစ္ကူးသည္ကိုပင္ လိုက္ေပ်ာ္ေနၾကေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳး
မ်ားသည္ ခရစ္ႏွစ္ကူးအတြက္လည္း မည္သို႔ေပ်ာ္ၾကမည္ဟု စဥ္းစားၾကျပန္သည္။ ဟုတ္တာ၊ မဟုတ္တာထား ကြ်န္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္လည္း ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအး ဒီဇင္ဘာတစ္ညအား ႏွစ္ကူးအေၾကာင္းျပကာ အယ္လကိုေဟာေႏြးေႏြး ျဖင့္ ျဖတ္သန္းခြင့္ရေလသည္။

ထိုအရာမ်ားထက္ပို၍ ဒီဇင္ဘာတြင္ အေကာင္းဆုံးရရွိေသာ လက္ေဆာင္တစ္ခုမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္ အိပ္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုလက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္မ်ားပိုလွ်ံေနေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ ငယ္ငယ္တုန္း ကလိုလည္း က်န္းမာေရးအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္တာေတြဘာေတြ လုပ္မေနေတာ့ပဲ မနက္ ခုႏွစ္နာရီ၊ ရွစ္နာရီေက်ာ္သည္အထိ အိပ္ယာထဲတြင္ေကြးေနလိုက္သည္။ တကယ္လို႔ သင့္တင့္တဲ့ အေႏြးဓါတ္ရတဲ့ ေစာင္ တစ္ထည္လည္းရွိမယ္၊ ခင္ဗ်ား စိတ္ထဲမွာလည္း အပူအပင္ေတြနည္းေနမယ္၊ မနက္ေစာေစာ ထစရာ အေၾကာင္း လည္း မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာ မနက္ခင္းတစ္ခုခုမွာ ေနျမင့္တဲ့အထိ ေကြးေနၾကည့္ပါ ဟုအႀကံျပဳလိုပါသည္။ အေရးပါေသာ မဟာလူသားမ်ား၊ တာ၀န္ယူရမူ႔ႀကီးက်ယ္ေသာ လူမ်ားႏွင့္ အလုပ္တာ၀န္မ်ားပိေနေသာ သူမ်ားကေတာ့ ဒီဇင္ဘာမနက္တြင္လည္း အလုပ္မ်ားေနဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ဘာမွမဟုတ္ေသာ၊ အပ်င္းထူေသာ၊ သာမာန္ထက္ပင္ အပ်င္းထူေသာ၊ ဖ်င္းေသာ ကြ်န္ေတာ္လို အညၾတ ရလူသားကေတာ့ဒီဇင္ဘာ မနက္ခင္းတစ္ခ်ိဳ႕တြင္ ေနဖင္ထိုးသည္အထိ အိပ္ေပ်ာ္ခြင့္ရေနပါသည္။ ထိုအတြက္ လက္ရွိအခ်ိန္အား ပိုင္ဆိုင္ ေနေသာ ဘ၀အား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာသည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အိပ္ေပ်ာ္၍ ေကာင္းေသာ လမ်ားထဲတြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္လည္း ျဖစ္ေလသည္။