ေရာက္တတ္ေရာက္ရာ ဒိုင္ယာရီ (၃)

5 November 2008

ျပည္တြင္းထုတ္ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ပုံမွန္ဖတ္ျဖစ္တဲ့ ဂ်ာနယ္ေလးငါးေစာင္ေလာက္ရွိပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ေသာၾကာေန႔တိုင္းထုတ္တဲ့ ေမာ္ဒန္ဂ်ာနယ္လည္းပါပါတယ္။ အရင္ ကုမုျဒာဂ်ာနယ္ကို နာမည္ေျပာင္းလိုက္တာ လို႔လည္း ေျပာၾကတယ္။ဒီဂ်ာနယ္ကို ႀကိဳက္ရတဲ့အေၾကာင္းက မူ၀ါဒေတြနဲ႔ ရပ္တည္ခ်က္ေတြကို သေဘာက်လို႔ပါ။ ပရိတ္သတ္ကို အက်ိဳးရွိတဲ့အေၾကာင္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးေပးႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ၂၀၀၈ ထုတ္ဂ်ာနယ္ကိုဖတ္ရင္းနဲ႔ စာမ်က္ႏွာ ၅ မွာေတြ႔လိုက္ရတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုေတြ႔ၿပီး စိတ္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ေလး ထူးဆန္းသြားတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကဒီလိုပါ....

"သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာ အမ်ိဳးသမီးထုမွာ အျဖစ္မ်ားဆုံး"

ဖတ္လိုက္ရၿပီး ေတာ္ေတာ္အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘယ္လိုႀကီးလဲဟ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ျဖစ္တဲ့အမ်ိဳးသားဆိုတာေကာ ရွိမ်ားရွိလားဆိုၿပီး စာတစ္ပိုဒ္လုံးကို အဆုံးထိဖတ္ေပမယ့္ အမ်ိဳးသားမ်ား မွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းေတာ့ ေရးထားတာမေတြ႔ရပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ေဆးပညာ အေၾကာင္းေသခ်ာမသိလို႔ ေယာက်ာၤးေတြမွာျဖစ္မျဖစ္ကို ျငင္းဆိုႏိုင္ျခင္းမရွိပါဘူး။ သိတဲ့လူေတြရွိရင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ရွင္းျပေပးပါဦး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေခါင္းစဥ္ရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မူ႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အဆုံးထိကိုဖတ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြအေနနဲ႔ ေခါင္းစဥ္ဘယ္လိုေပးလဲဆိုတာ အတူယူဖို႔ေကာင္းတဲ့ စာတစ္ပုိဒ္လို႔ထင္ပါတယ္။
ဒီဂ်ာနယ္ကို ဖတ္ခ်င္စိတ္ကုန္သြားတယ္လို႔ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူးဗ်ာ။ သူတို႔ေခါင္းစဥ္ေပးတာေလး သေဘာက်လို႔ပါ။ ဒီဂ်ာနယ္ရဲ႕ မူ၀ါဒေတြက ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရွင္းလင္းျပတ္သားတုန္းပဲဗ်....။ ေၾသာ္... ေယာက်ာၤးေတြ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ျဖစ္တတ္တယ္ ဆိုတာသိတဲ့လူရွိရင္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ရွင္းျပဦးေနာ္.... :)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ေတြးတတ္ပုံက

မွတ္မွတ္ရရ လြန္ခဲ့တဲ့ေလးႏွစ္ေလာက္ကေပါ႔ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္စတုတၱႏွစ္ေက်ာင္းသား ဘ၀တုန္းက အစ္ကိုအရြယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းေပ်ာ္ႀကီးတစ္ေယာက္ေပါ႔။ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ခင္ၿပီးေနာက္ပိုင္းသိလာရတာကသူလည္း ကြ်န္ေတာ့္လို႔ ရုပ္ရွင္၀ါသနာအိုးတစ္ေယာက္ပါ။ ရုပ္ရွင္ဆိုလို႔ ျမန္မာကားေတြကိုေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀င္ျမင့္တယ္ပဲေျပာေျပာ၊ ၀ံသာႏုစိတ္ မရွိဘူးပဲေျပာေျပာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလည္း ရုပ္ရွင္ဆိုရင္ ေဟာလီး၀ုဒ္ကားမွ ရုပ္ရွင္ထင္တာကိုးဗ်...။
တစ္ေန႔ေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ရုပ္ရွင္ရုံမွာ အလက္ဇႏၵား ဘ၀အေၾကာင္းရိုက္ထားတဲ့ Alexander,the great ရုံတင္ပါတယ္။မင္းသားက ေကာလင္းဖာရဲပါ၊ အင္ဂ်လီနာ ဂ်ိဳလီ က အလက္ဇႏၵားရဲ႕အေမအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္၊ သူငယ္ခ်င္းအစ္ကိုႀကီးနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ရယ္ ေက်ာင္းကအျပန္မွာ အဲ့ဒီရုပ္ရွင္ကို သြားၾကည့္ၾကပါတယ္။ရုပ္ရွင္ကားၿပီးလို႔ ရုံထဲကလည္း ထြက္လာေရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာအီလည္လည္ၾကီးျဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့ပါတယ္။ အလက္ဇႏၵားအေၾကာင္းဆိုလို႔ တိုက္ဟ၊ခုိက္ဟ ဆိုၿပီး ဆင္ေတြ၊ျမင္းေတြ၊လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ တိုက္ပြဲခန္းဆက္တင္ႀကီးေတြလုပ္ၿပီးရိုက္ျပမယ္လို႔ထင္ထားတာပါ။ ရုပ္ရွင္ျပလို႔ၾကည့္လည္း ၾကည့္ေရာ တိုက္ပြဲခန္းေတာ့ပါပါတယ္ တစ္ခန္း၊ႏွစ္ခန္းရယ္နဲ႔က်န္တဲ့အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ gay တစ္ေယာက္နဲ႔ပတ္သတ္ပုံေတြ၊ သူ႔ရဲ႕ ေဒါသ၊ေမာဟ၊ သံသယစိတ္ေတြကို အဓိကရိုက္ျပသြားတာ မ်ားပါတယ္။ အႏုပညာအရ ၾကည့္ရင္ေတာ့ အလက္ဇႏၵားရဲ႕ ဘ၀ကို လူအမ်ားစုမျမင္တဲ့ ရူ႕ေထာင့္ကေနရိုက္ကူး တင္ဆက္သြားတာပါ။ ဒါရိုက္တာ အေနနဲ႔လက္ရာ ေျပာင္ေျမာက္ပါေပတယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔
ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ေပါက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း မရွိဘူးလို႔ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း အီလည္လည္ႀကီးျဖစ္က်န္ခဲ့တာကိုး......။

ဒါနဲ႔ရုံထဲကလည္း ထြက္ေရာ လမ္းေပၚမွာတင္ ကြ်န္ေတာ္ကစေျပာပါတယ္။

"ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီက က်န္စစ္မင္းတို႔ဘာတို႔ကိုလည္း ေဟာလီး၀ုဒ္က ဒါရိုက္တာေတြကိုရိုက္ခိုင္းရင္ မတူတဲ့အျမင္ေတြ ထြက္လာမယ္ ထင္တယ္ဗ်၊ ေနာ္ .... အစ္ကို"
"ေအး ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္ကြာ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ေတြ ဆင္ဆာကိစၥက်ေတာ့ မလြယ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္ကြ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ အစ္ကိုရ"
"ဟာ ဖားႀကီးကလည္း... ဒီေကာင္ေတြက ဘာပဲလုပ္လုပ္ စနစ္တက်စဥ္းစားၿပီး မွ လုပ္က်တာေလကြာ"
"အင္း... ဒီေတာ့"
"ေၾသာ္ ... မင္းၾကည့္ေလ... ပုဂံေခတ္ တကယ့္ပန္းခ်ီကားေတြက အမ်ိဳးသမီးအ၀တ္အစားေတြကို၊ ဒီေခတ္နဲ႔မတူဘူးကြ၊ဗိုက္ေပၚ၊ ဘာေပၚနဲ႔။ ေတာ္ၾကာ ဒါရိုက္တာက ဒီေခတ္မွာဒီလို၀တ္တာ
အဲ့ဒီအတိုင္း၀တ္ဆိုရင္ တို႔မင္းသမီးေတြ ရွက္ေနပါ ဦးမယ္ကြာ"
"အင္းဟုတ္တယ္ဗ်... ေတာ္ၾကာ ေအာက္ခံအ၀တ္အစားေတြကိုပါ ပုဂံေခတ္တုန္းက ဒီလိုမ၀တ္ဘူးဆိုရင္ ညွိမရျဖစ္ေနဦးမယ္"

ၿငိမ္နားေထာင္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကလည္း ဒီလို၀င္ေျပာပါတယ္။

"ေအး .. ဒါေပမယ့္ အဲ့လိုရိုက္ခြင့္လည္းရ၊ ရိုက္လည္းရိုက္ၾကမယ္ဆို ဒီမွာေတာ့ ေအာင္ျမင္မွာက်ိန္းေသတယ္ကြ"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ဟ"
ကြ်န္ေတာ္က စိတ္၀င္တစားေမးလိုက္တယ္။

"ရုပ္ရွင္ကားေတြမွာကြာ မင္းသမီး ေရကူး၀တ္စုံနဲ႔ပုံကိုေၾကာ္ျငာရင္ေတာင္ ဇာတ္လမ္းေကာင္းမေကာင္း ငါေတာ့
မစဥ္းစားေတာ့ဘူး..... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ၾကည့္မယ္လို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တာပဲ"
"ေအး .. ျဖစ္ရမယ္.. မင္းကေတာ့"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ... ငါတို႔ျမန္မာ မင္းသမီးေတြလည္း ကမ ၻာကိုမွီတဲ့ အလွရွိလားလို႔သိခ်င္လို႔ပါ"
"မင္းလိုေကာင္ေတြမ်ားရင္ေတာ့ အဲ့ဒီကားက က်ိန္းေသေပါက္မွာ ငါ႔ေကာင္ေရ... တကယ္လာရိုက္ပါေစလို႔သာ ဆုေတာင္းေပေတာ့"

စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ... ဒါေပမယ့္ေပါ႔ေလ... သူတို႔
စီက နည္းစနစ္ေတြ၊ အယူအဆေတြကိုသာ အေျခခံၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ခမ္းနားခဲ့တဲ့ သမိုင္းဇာတ္လမ္းႀကီးေတြကို ရုပ္ရွင္အျဖစ္ရိုက္ကူးျပႏိုင္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ မရဲတရဲေလး ေမွ်ာ္လင့္ေနမိခဲ့တယ္။
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ဘန္းစကားနဲ႔ ေဗဒင္

ကြ်န္ေတာ္ေဗဒင္ကို ေတာ္ရုံတန္ရုံေမးခဲပါတယ္။ မယုံလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေမးစရာအေၾကာင္းလည္း ႀကီးႀကီးမားမားမရွိေသးလို႔ထင္ပါတယ္။ မဂၢဇင္း၊ဂ်ာနယ္ေတြ ထဲေတာ့ အပ်င္းေျပသေဘာ ဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ အမ်ိဳးေတြကေတာ့ ေဗဒင္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးယုံၾကည္တယ္လို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း အိမ္ကဦးေလးေနမေကာင္းေတာ့အဖြားက သူ႔ေျမး၊ ကြ်န္ေတာ္ညီ၀မ္းကြဲ ႏွစ္ေယာက္ကို ယၾတာေခ်ဖို႔ ေဗဒင္သြားေမးခိုင္းပါတယ္။ ေဗဒင္ဆရာမ စီက သူတို႔ေမးၿပီးလည္း ျပန္လာေရာ ကြ်န္ေတာ့္ကို သူတို႔ ႀကဳံလာတဲ့ အျဖစ္ကို ေျပာျပပါတယ္။

"ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း ဟိုေရာက္ေရာ အေ႔ရွမွာ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္က ေဗဒင္ေမးေနတယ္"
"ေအး... ဘာအေၾကာင္းလဲ.. မင္းတို႔ၾကားရလို႔လား"
"ၾကားရတာေပါ႔ဗ်ာ... အဲ့ဒါေၾကာင့္ အစ္ကို႔ကိုေျပာျပခ်င္ေနတာ"
"လုပ္စမ္းပါဦး"
"သူ႔သမီးက... သူ သေဘာမတူတဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ႀကိဳက္ေနလို႔ ကြဲေအာင္လုပ္ေပးပါဆိုၿပီး ေဗဒင္လာေမးတာဗ်။"
"အဲ့ဒီေတာ့ ေဗဒင္ဆရာမက ဘာေျပာလဲ"
"သူ ယၾတာေပးမယ္ အဲ့ဒါကိုေသေသခ်ာခ်ာယုံယုံၾကည္ၾကည္လုပ္တဲ့"
"ဘယ္လိုယၾတာ မို႔လို႔လဲကြ"
"ေကာင္ေလး ဓါတ္ပုံရွိလားဆိုေတာ့ အေဒၚႀကီးက ရွိတယ္တဲ့။ အဲ့ဒါဆို အဲ့ဒီေကာင္ေလး ဓါတ္ပုံကို နံရံမွာကပ္ထားၿပီးသတိရတိုင္း သားေရပင္းနဲ႔ နာနာသာပစ္တဲ့"
"ဟား... ဟား......ဟား...... ျဖစ္မွျဖစ္ရေလကြာ"

ရယ္ေနရင္းနဲ႔လည္း ကြ်န္ေတာ္ေတြးမိပါေသးတယ္။ ဘုရား၊ဘုရား ကိုယ့္ေယာကၡမေလာင္းႀကီးသာ အဲ့လိုမ်ိဳးဆိုဒုကၡပါပဲ။ေတြးရင္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးလဲ စပ္ျဖင္းျဖင္းျဖစ္လာပါတယ္။ သားေရပင္သံက ရႊတ္ကနဲ......။

"မၿပီးေသးဘူး အစ္ကိုရ ေဗဒင္ဆရာမက ဆက္ေျပာေသးတယ္"
"ဟမ္ ဘယ္လိုဆက္ေျပာတာလဲကြ"
"မ်ားမ်ားသာပစ္ေပးတဲ့၊ ျမန္ျမန္ဒိုးေအာင္လို႔ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒိုးကြင္းႀကီးနဲ႔သာ ေဆာ္ေပးတဲ့"

ကြ်န္ေတာ္ ရယ္ခ်င္လြန္းအားႀကီးလို႔ ရုတ္တရက္ေတာင္ေၾကာင္သြားပါတယ္။ ေဗဒင္ဆရာမကလည္း ေတာ္ပါေပတယ္၊ ေခတ္နဲ႔အညီ ပညတ္ေတြ၊ဓါတ္ေတြညွိတတ္လိုက္တာ။ ေဘးဘယာေက်ာ္ေအာင္ ဗယာေၾကာ္စားတို႔၊ ၾကာၾကာစံရေအာင္ ၾကာဆံေၾကာ္စားတို႔တင္မကပဲ၊ ျမန္ျမန္ဒိုးေအာင္ ဒိုးကြင္းႀကီးနဲ႔ေဆာ္ေပးတဲ့။ ဟိုေကာင္ေလး ခင္ဗ်ာ ကိုယ့္ရည္းစား အလြမ္းေျပၾကည့္ရေအာင္ ဓါတ္ပုံေလး ေပးမိကာမွ နံရံမွာကပ္ၿပီး ဒိုးကြင္းနဲ႔ေဆာ္ခံေနရတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ေယာက်ာၤးေလးေတြ
အားလုံးလဲ ရည္းစားကို ဓါတ္ပုံေတြဘာေတြေပးမယ္ဆိုရင္ ေယာကၡမႀကီးအေၾကာင္းစုံစမ္းၿပီးမွ ေပးၾကဗ်ိဳ႕၊ ေတာ္ၾကာ ဒီလိုေဗဒင္ဆရာမ မ်ိဳးနဲ႔ေတြ႔လို႔ သားေရပင္နဲ႔ပစ္၊ ဒိုးကြင္းနဲ႔ အေဆာ္ခံေနရဦးမယ္။

4 ေယာက္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့သည္:

ဇင္ေယာ္ said...

ကိုဖားၾကီးေရ ဒါရိုက္တာ စတီဗင္စပီးဘတ္က သူလာရိုက္ပါမယ္တဲ့။ ကိုဖားၾကီးကို ေခါင္းေဆာင္မင္းသား တင္ရိုက္ပါရေစတဲ့။ ဘယ္လိုလဲ ဟဲဟဲ။ ဒိုးကြင္းၾကီးနဲ ့ေဆာ္ေတာ့မယ္တဲ့ ေၾကာက္စရာၾကီး။ ငွဲငွဲ အေဆာ္မခံရေအာင္ ဓါတ္ပံုေတြကို စီဒီခုတ္ၿပီး ေပးထားလိုက္ရင္ ဘယ္လို ယၾတာေခ်မွာပါလိမ့္။

Apprenticeship said...

ကြဲသြားပီလား :P

Anonymous said...

က်န္စစ္မင္းၾကီး ကိုသာ သူတို႕လို အျမင္နဲ႕ သူတို႕လို နည္းစနစ္နဲ႕ ရိုက္လို႕ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ၾကည့္ေကာင္းမွာဗ်ိဳ႕ ...

flowerworld said...

မ်က္နာေတြေတာ့စုတ္ကုန္မွာျမင္ေယာင္ေသး
အေမ့ကိုေျပာထားရမယ္အဲ႔လိုေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔လို႔
အေမ့လက္ေတြနာကုန္မွာဆိုးလို႔...ဟီးးး