သမိုင္းမွာမသင္ရတဲ့ ပထမကမ ၻာစစ္

ပထမကမၻာစစ္ႀကီးၿပီးသြားတာၾကာခဲ့ပါၿပီ။၁၉၁၄-၁၉၁၈ဆုိေတာ့ခုဆုိရင္ႏွစ္ကိုးဆယ္ေလာက္ရွိၿပီေပါ့။
အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္းဂ်ာမာန္ေတြနဲ႔မဟာမိတ္ေတြနဲ႔ျပႆနာတက္လို႔ျဖစ္ၾကတဲ့စစ္ပြဲႀကီးပါ။ဒါေပမယ့္ဆရာေမာင္၀ံသ
ေရးတဲ့မွတ္ဖြယ္သုတ(၁)ဆိုတဲ့စာအုပ္ထဲမွာေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔မသိတဲ့ဘက္္ကအျမင္ေတြကိုေရးျပထားပါတယ္။
လူသားဆုိတာဒီလိုပါလားဆိုတာနဲ႔အဲဒီေခတ္ကအေျခအေနေတြကိုသမိုင္းမွာသင္ထားရတာေတြမပါပဲအျမင္ဆန္းေတြ တင္ျပထားလို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းအရာေတြကို ထုတ္ႏုွတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ေရးထားပါတယ္။ ဖတ္ၾကည္႔ၾက ပါ။
ဘယ္သူေတြလဲ
ပထမ ကမ ၻာစစ္ႀကီးဟာ ႏိုင္ငံအုပ္စုႀကီး ႏွစ္ခုတိုက္ခိုက္ၾကတာပါ။ ၿဗိတိန္၊ျပင္သစ္ နဲ႔ ရုရွားတို႔ ပါ၀င္တဲ့ မဟာမိတ္
ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ဂ်ာမနီ၊ၾသစႀတီးယား၊ဟန္ေဂရီ နဲ႔တူရကီ တို႔ပါ၀င္တဲ့ ဗဟိုအင္အားႀကီးႏိုင္ငံမ်ား ဆိုၿပီး ဥေရာပ ႏိုင္ငံ
ခ်င္းတိုက္ၾကတာပါ။စစ္ပြဲႀကီးၿပီးေတာ့ မဟာမိတ္ေတြက ႏုိင္ၿပီး ဗဟိုအင္အားႀကီးေတြက ႐ွုံးနိမ့္ ခဲ့တယ္။
စစ္ႀကီးမျဖစ္ခင္ ကဤကမ ၻာ
၁၉၁၄ ခုႏွစ္ မတိုင္မွီက ကမ ၻာႀကီးဟာ အင္မတန္ေအးခ်မ္းသာယာတယ္။ေခတ္မွီလူ႔အသုံးအေဆာင္ေတြတီထြင္
ၿပီးေပမယ့္ ေစ်းႀကီးလို႔ ဘယ္သူမွ မသံုးႏိုင္ၾကေသးဘူး။
ေလယာဥ္ပ်ံေတြ ေပၚေနၿပီ။ဒါေပမယ့္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္မသံုးႏိုင္ေသးဘူး။
ကား၊အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္၊ဖုန္စုပ္စက္၊ေရခဲေသတၱာ၊ေရဒီယို၊ လွ်ပ္စစ္မီး၊အပူေပးစက္ေတြေပၚေနၿပီ။တယ္လီေဗးရွင္း
ေတာ့ မတီထြင္ရေသးဘူး။ေခတ္မွီပစၥည္းေတြက တီထြင္ၿပီးေပမယ့္ လူေတြၾကားထဲမေရာက္ေသးဘူး။
လူေတြရဲ႕ ေနထိုင္မႈ႕ အဆင့္အတန္းက က်န္းမာေရးနဲ႔ မညီညြတ္ပဲ က်ပ္က်ပ္သိပ္သိပ္ေနထိုင္ၾကရတယ္။
ဆင္းရဲသားေတြဟာ အစားအေသာက္ လည္းဆင္းရဲၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဆင္းရဲသားေတြဟာ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေတြ
ထက္ အရပ္ပုတယ္။
စစ္ႀကီးျဖစ္ေတာ့ ဆင္းရဲသားေတြက တပ္သားျဖစ္ၿပီး ခ်မ္းသာတဲ့ မိသားစုကေပါက္ဖြားလာတဲ့ ပညာတတ္ေတြ
က အရာရွိေတြ ျဖစ္လာတယ္။ဒါေၾကာင့္အဂၤလိပ္ စစ္တပ္မွာ အရာရွိေတြက အရပ္ရွည္ၿပီး စစ္သားေတြက အရပ္
ပုၾကတာကုိ သိသိသာသာေတြ႔ ရတယ္။
ဘယ္သူေတြအုပ္ခ်ဳပ္သလဲ
တကယ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က ဥေရာပႏိုင္ငံေတြဟာကိုယ့္တိုင္းျပည္အေကာင္းဆံုးဆိုၿပီးေသြနားထင္ေရာက္ေနၾက
တယ္။အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ဘုရင္၊ဘုရင္မ ေတြဟာ ေျခခ်င္းဆက္ထားၾကလို႔ ေဆြမ်ိဳးလွည႔္ပတ္ေတာ္ေနၾကတာတဲ့။
အမ်ိဳးေတြမို႔ တည္႔ၾကမယ္လို႔ ထင္ၾကရင္မွားမယ္။ေျဖရွင္းလို႔ မရၾကပါဘူး။ေရႊနန္းရွင္ေတြဟာ ရူးရင္ရူင္း၊မရူးရင္
မိုက္မဲ၊ မဟုတ္ရင္ မာန္တက္၊ မဟုတ္ရင္ သုံးမ်ိဳးလုံးျဖစ္ေန ၾကသူႀကီးပါပဲ။
ေပၚလာတတ္တဲ့ေကာလဟာလေတြ
၁၉၁၄ခုၾသဂုတ္လ၄ရက္မွာဂ်ာမနီကိုၿဗိတိန္ကစစ္ေၾကညာလိုက္တဲ့အခါတစ္ႏိုင္ငံလံုးလႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္သြားတယ္္
အဂၤလန္မွာ ေနတဲ့ ဂ်ာမန္ကုန္စုံဆိုင္ရွင္တစ္ေယာက္က အဂၤလိပ္လူမ်ိဴးေတြကို အဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ အစားအစာ
ေတြေရာင္းလိုက္လို႔ ဖမ္းလိုက္တယ္ဆိုတာမ်ိဳး
အဂၤလန္မွာေနတဲ့ ဂ်ာမန္ဆံပင္ ညွပ္ဆရာတေယာက္က ဆံပင္လာညွပ္တဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြ ကိုလည္ပင္းျဖတ္
ဖို႔ ႀကံစည္ေနတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး
အဂၤလန္ျပည္ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ဂ်ာမန္သူလွ်ိဳေတြေရာက္ေန ၿပီ။ဓါတ္ပုံေတြ ရုိက္ေနၿပီဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ဒီေကာလဟာလေတြဟာ တကယ္ေတာ့လံုး၀မမွန္ပါဘူး။အဂၤလန္မွာေနတဲ့ ဂ်ာမန္ေတြဟာ လုပ္ႀကံ
ရဲဘို႔ေနေနသာ ရန္သူ႔ႏိုင္ငံ မွာမေနရဲလို႔ ေျပးဘို႔ႁကိုးစားေနၾကတယ္။မေျပးႏိုင္တဲ့ ဂ်ာမန္ေတြကိုလည္း ထိန္းသိမ္း
ေရး စခန္းေတြဆီ ဖမ္းၿပီးပို႔လိုက္တယ္။
တိုက္ပဲြေခၚသံမ်ား
စစ္စတင္ ေၾကျငာ လိုက္တာနဲ႔ၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာဟာ စစ္တပ္ထဲ၀င္ဖို႔ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာၾကပါ
တယ္။ပထမ လအကုန္ထိစစ္တပ္ထဲကို တစ္ေန႔လူေပါင္း ၃၀၀၀၀ ခန္႔၀င္ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။လီဗာပူးလ္ စေကာ့ရွ္
တပ္ရင္းကို၀င္ဖို႔တန္းစီၾကသူေတြဟာ ႏွစ္မိုင္ ေလာက္ရွည္လ်ားေနပါတယ္တဲ့။
ၿဗိတိန္ုသာမက ဥေရာပ တစ္ခြင္လံုးမွာစစ္ေသြးႁကြေနၾကတယ္။ကဗ်ာဆရာေတြကလည္းလႈံ႕ေဆာ္ေရးကဗ်ာေတြ
ေရးလိုက္ၾကတာ ၁၉၁၄ခု ၾသဂုတ္လမွာ ဂ်ာမနီတစ္ႏိုင္ငံတည္းတင္ ကဗ်ာပုဒ္ေရတစ္သန္းခြဲေပၚထြက္ခဲ့တယ္တဲ့။
ဘုရားသခင္ဘယ္ဘက္ကလဲ
စစ္ထဲ၀င္တာကိုလူတိုင္းကမေထာက္ခံၾကပါဘူး။ဒါေၾကာင့္တခ်ိဳ႕ကေႁကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔စစ္ပဲြကိုဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကတယ။္
ြအဲဒီအခါ ငွက္ေမႊးႃဖူလႈပ္ရွားမႈ႕ ေပၚေပါက္လာတယ္။စစ္ထဲမ၀င္တဲ့ လူငယ္ေတြကိုမိန္းမပ်ိဴေတြက ရင္ဘတ္မွာ
ငွက္ေတာင္ေမႊးအႃဖူလိုက္ထိုးေပးၿပီး သူရဲေဘာေၾကာင္ ဘြဲ႔ေပးခဲ့ၾကတာပါပဲ။
တခ်ိဳ႕ကလည္း ဘုရားသခင္ဘယ္လိုမိန္႔ၾကားတယ္ဆိုၿပီး ကိုယ္လိုရာဆြဲေျပာၾကတယ္။ ရန္သူကိုေခ်မႈန္းတာကို
ဘုရားသခင္က ႏွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္တယ္ လို႔ ရုရွားဘုရာရွိခိုးေက်ာင္းေတြကႏႈိးေဆာ္တယ္။ဂ်ာမန္တရားေဟာ ဆရာတစ္ေယာက္ကလည္းတန္ဖိုးမရွိသူေတြကိုသုတ္သင္ျခင္းသည္ကုသိုလ္ျပဳျခင္းပဲလို႔ေဟာသတဲ့။
ဘုရားသခင္ဘယ္ဘက္ကလိုက္ရမွန္းမသိေအာင္ အသံုးခ်ခံရတာပါပဲ။
ကြန္ခ်ီးဆိုတာ ဘယ္သူေတြလဲ
ၿွဗိတိန္မွာ စစ္ထဲ၀င္ဖို႔ဆန္႔က်င္သူေတြကို ဆႏၵစြဲနဲ႔ ကန္႔ကြက္သူမ်ား Conscientious Objectors လို႔ေခၚတယ္။
အတိုေကာက္ကြန္ခ်ီး Conchies လို႔ေခၚပါတယ္။ကြန္ခ်ီးေတြကို သူရဲေဘာေၾကာင္တယ္လို႔ဆိုေပမယ့္ သူတုိ႔ဟာ
စစ္ေသြးႁကြေရာဂါထေနၾကခ်ိန္မွာ အမ်ားဆႏၵကိုဆန္႔က်င္ၿပီးေနရဲလို႔ သတၱိေျပာင္သူမ်ားလို႔ တစ္နည္းအားျဖင့္
အသိအမွတ္ျပဳခံရပါတယ္။ကြန္ခ်ီးေတြ ဘယ္လိုပဲဆန္႔က်င္ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြန္ခ်ီး
ေတြဟာလည္း စစ္ထဲအတင္းသြင္းခံခဲ့ ရပါတယ္။တခ်ိဳ႕ကိုလည္း စိတၱဇ ေဆးရုံပို႔လိုက္ၿပီး အျပတ္အသတ္ ႏွိမ္ႏွင္း
လိုက္ၾကပါတယ္။
ရႊံ႕ညႊန္ေတြထဲက ဘ၀
စစ္သားေတြဟာ ရန္သူ႔က်ည္ဆန္ကိုေရွာင္ႏိုင္ေအာင္ကတုက္က်င္းေတြတူးၾကတယ္။ေရွ႕တန္းမ်ဥ္းဟာ ကတုတ္
က်င္းေတြနဲ႔ မိုင္ ၅၀၀ ေလာက္ရွည္လ်ားသြားပါတယ္။ကတုက္က်င္းေတြဟာ ေျမႀကီးထဲတူးထားရတာျဖစ္လို႔မိုးရြာ
ရင္ေရထြက္စရာလမ္းမရွိဘူး။စစ္သားေတြဟာက်င္းထဲမွာပ်ဥ္ျပားခင္းၿပီးေနၾကရတယ္။ပ်ဥ္ျပားေတြလည္းေနာက္
ေတာ့ရႊံ႕အလူးလူးျဖစ္ကုန္တယ္။မိုးရြာရင္ ႁကြက္ေတြနဲ႔လူေတြနဲ႔ က်င္းထဲမွာေနရာမွ်ၿပီးေနၾကရတယ္။ဒါတင္မက
က်ဆံုးခဲ့ သူေတြရဲ႕အေလာင္းကို ကၽြင္းထဲမွာတင္ ျမွပ္ထားရေတာ့မိုးရြာသည္ျဖစ္ေစ၊ရန္သူလက္နက္ႀကီးက်သည္
ျဖစ္ေစ၊ အရုိးစုေတြေပၚလာတာလည္းရွိပါတယ္တဲ့။
ဒီအေျခအေနမွာ က်န္းမာေရးအတြက္ဘယ္လိုမွမေကာင္းပါဘူး။ ကတုတ္က်င္းေတြထဲမွာ အဆိုးဆံုးကေတာ့
ရႊံ႕ထဲမွာအၾကာႀကီးေနလို႔ျဖစ္လာတဲ့ကတုတ္က်င္းေျခေထာက္ေရာဂါပါ။ေျခေထာက္ႀကီးေတြႏွစ္ဆ၊သုံးဆထူအမ္း
လာၿပီး ဘက္နက္ နဲ႔ထိုးရင္ေတာင္မသိေအာင္ထံုေနေတာ့တယ္။
အရာရွိေတြနဲ႔တပ္သားမ်ား
မဟာမိတ္ဘက္က တပ္ဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာအရာရွိငယ္ေတြမ်ားတယ္။ပ်ဥ္းမွ်အားျဖင့္ စစ္ေျမျပင္ေရာက္လာ
တဲ့ အရာရွိငယ္ေတြဟာ ရက္သတၱပတ္ ႏွစ္ပတ္ထက္ပိုမခံၾကဘူး။သူတို႔ေတြဟာ တိုက္ပဲြထဲ၀င္တာေတာင္ လက္အိတ္ႃဖူေတြ၀တ္ၿပီး ရႈိးအျပည္႔နဲ႔ဆိုေတာ့ ဂ်ာမန္ေတြကသူတို႔ရဲ႕လက္အိတ္ႃဖူေတြကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ရ
ၿပီး သူတို႔ကိုပထမဆံုးေရြးပစ္ေတာ့တာပဲတ့ဲ။
ဒီိလိုကိစၥေလးေတြကလြဲလို႔ အရာရွိငယ္ေတြဟာ သူရဲေကာင္းပီသစြာတိုက္ပဲြ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ၿဗိတိသွ် လူငယ္
အရာရွိေတြဟာတပ္သားေတြနဲ႔အတူအပင္ပန္းဆင္းရဲခံႏိုင္တယ္။လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကိုညွာတာခဲ့ၾကတယ။္္
လို႔မွတ္တမ္းတင္ခံခဲ့ရတယ္။အရာရွိငယ္ေတြအိမ္ကိုစာေရးတဲ့အခါေခ်ာကလက္နဲ႔တျခားဇိမ္ခံပစၥည္းေတြမွာၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူတို႔အတြက္မဟုတ္ပဲငယ္သားေတြအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။
လူမေနရ နယ္ေျမဆိုတာ
ပထမကမ ၻာစစ္အတြင္းမွာလူမေနရနယ္ေျမဆိုတာ ရန္သူစစ္တပ္ႏွစ္ခုရဲ႕ ကတုက္က်င္းေတြၾကားက သတ္ကြင္း
ကိုေျပာတာပါ။ဒီနယ္ေျမဟာ မီတာရာအနည္းငယ္က်ယ္ပါတယ္။တခါတေလ က်ေတာ့လည္း က်ဥ္းလြန္းလို႔ ကတုတ္က်င္း တခုကေန တခုကို အ၀တ္အစားလဲသံေတာင္ၾကားရပါတယ္တဲ့။
ႏွစ္ဘက္စစ္သားေတြဟာ ရန္္သူေတြျဖစ္ေပမယ့္ ဒီေလာက္နီးနီးေလးရွိေနၾကတဲ့အခါ ငုိအားထက္ရယ္အားသန္
မိၾကတယ္။သူတို႔ဟာ လူသားေတြပဲမဟုတ္လား။ရန္သူကိုမုန္းတီးရမယ္လုိ႔သင္ၾကား ထားေပမယ့္ တစ္ဘက္က
လည္းငါ႔လိုလူသားပါပဲလားဆိုတဲ့အသိ၀င္လာၾကတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္း၁၉၁၄ခုႏွစ္ခရစၥမတ္ကာလအပစ္အခတ္
ရပ္စဲထားခ်ိန္မွာ ႏွစ္ဘက္စစ္သားေတြဟာ ကတုတ္က်င္းေတြထဲကထြက္လာၿပီး လူမေနရနယ္ေျမမွာေတြ႔ဆံု
ၾကတယ္။တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လက္ေဆာင္ေတြေပးၾကတယ္။ေဘာလံုးကစားၾကတယ္။က်ဆံုးသူေတြရဲ႕
ရုပ္အေလာင္းေတြကို ေျမျမွပ္ပဲြႃပုလုပ္ၾကတယ္။
ဂ်ာမန္ေတြထဲမွာ စစ္မျဖစ္ခင္က လန္ဒန္ႃမို႔မွာေနဖူးသူတခ်ိဳ႕ ပါတယ္တဲ့။သူတို႔ဟာအဂၤလိပ္ေဘာလံုးပဲြအႏိုင္အရုံး
သတင္းေတြ၊လန္ဒန္မွာရွိတဲ႔သူ႔ေကာင္မေလးကိုဘာေျပာလိုက္ပါစသျဖင့္မွာၾကားတတ္ၾကတယ္။ဟိုဘက္ဒီဘက္
ကတုတ္က်င္းေတြကသီခ်င္းေတြဆိုၾကၿပီဆိုရင္ေတးဂီတပြဲဆင္ႏႊဲသလိုျဖစ္သြားတယ္။တကယ္အတီးေကာင္းအဆို
ေတြပါတဲ့အခါဟိုဘက္တပ္ ဒီဘက္တပ္ဆိုတာေတြေပ်ာက္သြားၿပီးအကုန္းလံုးေပ်ာ္ၾကတယ္။စက္ေသနတ္ကို
နာမည္ႀကီးသီခ်င္းသံေတြေပၚေအာင္ ဆက္တိုက္ပစ္ဆဲြျပတဲ့ကစားနည္းလဲရွိတယ္။စက္ေသနတ္သံကိုနားေထာင္
ၿပီးဘာသီခ်င္းလဲဆိုတာ အဓိပ ေပၚေအာင္ေဖၚၾကတယ္။သံႃပိုင္ပိုဒ္ကိုေရာက္ရင္ က်န္တဲ့စက္ေသနတ္သမားေတြ
က၀ိုင္းပစ္ေပးၾကတယ္တဲ့။
မီးစားသူမ်ားႏွင့္ေနသာသလိုေနသူမ်ား
တိုက္တာခိုက္တာကို လိုလားသူေတြကိုမီးစားသူမ်ားလို႔ေခၚတယ္။ၿဗိတိသွ် တပ္ကစေကာ့လူမ်ိဳးေတြရဲ႕စေကာ့
တပ္ရင္းဟာမီးစားသူမ်ား(Fire Eaters) ျဖစ္တယ္တဲ့။စေကာ့လူမ်ိဳးေတြက ရုိးရာ၀တ္စံု kiltsလို႔ေခၚတဲ့ဒူးေအာက္
ရွည္စကတ္ေတြကို၀တ္တတ္လို႕ သူတို႔ကိုဂ်ာမန္ေတြက ငရဲျပည္ကမိန္းမေတြလို ေခၚၾကတယ္။ေနာက္ပိုင္းေတာ့
စေကာ့ေတြလည္းမလြတ္လပ္လို႕ ေဘာင္းဘီပဲ၀တ္ၾကေတာ့တယ္။
အေနေခ်ာင္သလိုေနၾကတဲ့လူေတြရွိတဲ့ဘက္မွာေတာ့အတိုက္အခိုက္ေတြကမရွိသေလာက္ရွားပါတယ္။ဒီစစ္မ်က္ႏွာ
ေတြကိုေတာ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္းဘာမွ မတတ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။မင္းတို႕ကိုလည္းတို႔မသတ္ဘူး။တို႔ကိုလည္းမသတ္နဲ႔
လို႔ ညိွထားၾကတယ္။အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္သေဘာတူညီၾကတာက ဟိုဘက္ဒီဘက္ အိမ္သာက်င္းေတြဆီကို မပစ္
ၾကစတမ္း။နံနက္စာ စားေနတုန္းလုံး၀မပစ္ၾကစတမ္း စသျဖင့္သေဘာတူညီမူ႔ေတြအမ်ားႀကီးရွိခဲ့ၾကတယ္တဲ့။
လုံး၀မပစ္ရင္လည္းအထက္က ေျပာမွာစိုးလို႔အေျမွာက္ေတြနဲ႔ပစ္ေတာ့ပစ္ၾကတယ္။ဒါေပမယ့္ေန႔တိုင္းဒီေနရာ
ဒီအခ်ိန္ပဲပစ္ေနလို႔ ေရွာင္ႏိုင္ေနခဲ့ၾကတယ္။တခါတေလ စာေရးၿပီးရန္သူတပ္ေတြဆီခဲနဲ႔ပတ္ၿပီးလွမ္းပစ္ၾကတယ္။
္ဂ်ာမန္တပ္တခ်ိဳ႕ထဲကဒီလိုစာမ်ိဳးရဘူးတယ္။
"၁၈ ကီလိုဗံုးတစ္ဗံုး က်ဳပ္တို႔ဆီကလွမ္းပစ္ဖို႔ရွိတယ္။မပစ္ခ်င္ေပမယ့္အမိန္႔အရပစ္ရမွာပဲ။မပစ္ခင္ေလခြ်န္လိုက္
မယ္ဗိ်ဳ႕"
အေျမွာက္က်ည္ဆံက်ၿပီးေတာ့ ဂ်ာမန္စစ္သားတစ္ေယာက္က ကတုတ္က်င္းထိပ္ကေန လွမ္းေအာ္တယ္တဲ့။
"အခုလိုပစ္ခတ္ရတာ၀မ္းနည္းပါတယ္။ဘယ္သူမွေတာ့ မထိခိုက္ၾကဘူး မဟုတ္လား"